بهانه شهادت

یک بهانه.....

خیلی ها دارن پیاده میان به مشهد تو راه حرم که چشمم بهش افتاد گفتم خوشبحالش از کجاها پیاده اومدن و خودشون رو رسوندن مشهد

کاش منم لیاقت داشتم پیاده میرفتم حرم

اتوبوس به علت ترافیک تو خیابون شهدا نگهداشت و باید تا حرم پیاده میرفتم

راه کمتر از 10دقیقه است کلی حرص خوردم چرا باید ترافیک آدم باشه من مجبور باشم پیاده برم...

داشتم قدم برمیداشتم سمت حرم یک لحظه خنده ام گرفت به خودم به کارهام....تو اتوبوس و راحتی دلم میخواست پیاده برم حالا تو شلوغی داشتم غرغر میکردم و دیدم بابام(امام رضا(ع)) بهم میخنده ...

تا چشمم بهش افتاد یک سلام دادم گفتم ببخشید من جنبه ندارم ....

فردا از صبح حرم هستم از طرف همه اگه بابام قبولم داشته باشه نایب الزیاره هستم

مخصوصا اون چند نفری که تو شهرهای دورمشهد هستن خیلی خیلی دلشون مشهده و قسمتشون سوختن بوده تا اول حاجت بگیرن بعد بیان پابوس...

شهادت امام رضا رو تسلیت میگم...

شماهام التماس دعا

یا علی...