روباه و زاغ

سرباز کوچک

با حجاب

بانوی باحجابی داشت در یکی از سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای در فرانسه خرید می‌کرد؛ خریدش که تمام شد برای پرداخت رفت پشت صندوق. صندق‌دار زنی بی‌حجاب و اصالتاً عرب بود.

صندوق‌دار نگاهی از روی تمسخر به او انداخت و همینطور که داشت بارکد اجناس را می‌گرفت اجناس او را با حالتی متکبرانه به گوشه میز می‌انداخت.

اما خواهر باحجاب ما که روبنده بر چهره داشت خونسرد بود و چیزی نمی‌گفت و این باعث می‌شد صندوقدار بیشتر عصبانی شود!

 

 

 

 

بالاخره صندوق‌دار طاقت نیاورد و گفت: «ما اینجا توی فرانسه خودمون هزار تا مشکل و بحران داریم و این نقابی که تو روی صورتت داری یکی از همین مشکلاته که عاملش تو و امثال تو هستید! ما اینجا اومدیم برای زندگی و کار نه برای به نمایش گذاشتن دین و تاریخ! اگه می‌خوای دینت رو نمایش بدی یا روبنده به صورت بزنی برو به کشور خودت و هر جور می‌خوای زندگی کن!»

خانم محجبه اجناسی رو که خریده بود توی نایلون گذاشت، نگاهی به صندق‌دار کرد… روبنده را از چهره برداشت و در پاسخ خانم صندوق‌دار که از دیدن چهرهٔ اروپایی و چشمان رنگین او جا خورده بود گفت:

«من جد اندر جد فرانسوی هستن… این دین من است و اینجا وطنم… شما دینتان را فروختید و ما خریدیم!»

خواهرم حجابت...

گفتم خواهرم حجابت؟؟؟
چیزی نگفت  ...
.
.
.
دوباره گفتم:خواهرم حجابت؟؟
برگشت وگفت چی؟؟
.
.
.
گفتم اوااااااااااااااااااا خاک برسرم
توپسری جیگر!!

چه انتظار عجیبی

چه انتـــظار عجیبـــــــے!

تو بین منتظران هم ، عزیزِ من چه غریبـــے!

عجیبتــــر که چه آسان، نبودنت شدهـ عادتـــــ !

چهـ کودکانهـ سپردم دل به قصهـ قسمتـــــ !

چهـ بــے خیال نشستیم، نه کوششــے،نه وفایــے،

فقطـ نشستهـ و گفتیم:
  خدا کند که بیایــے!
{الهم عجل لولیک الفرج}