شهادت بی بی دو عالم تسلیت

برمشام جان رسد بوی غریب از کوچه ها

بوی سیلی، یاس نیلی، حمله آلوده ها

بوی گریه، خاک چادر، بغضی از جنس حسن

صبر حیدر، اشک زینب، غنچه ای در شعله ها

السلام ای فاطمیه! ابتدای کربلا

روضه غم، اشک نم نم، آه مادر مرده ها....

زشت است زمینی شدن . . .

چه زیبا و دلنشین گفت آن مرد خدا که:

ایمان یعنی دیدن غیب و پی بردن به زشتی زمینی شدن

                              دنیایی شده است سراسر لبریز از اغفال ها و نفاق ها؛

                                     حال این میان چه کسی خودش است خدا می داند!

چیه حاجی؟چرا دلگیری؟

قهر کرده اید انگار ؟ درست نمیگویم؟

حاجی دیگر نمیخندی ...! چه شده آن لبخندهای دائمت؟

حاجی آنطور درخودت رفته ای دلم غصه اش میشود ...سرت را بالا بگیر...

به چه می اندیشی؟

از چه دلگیری؟ ...

راستی حاجی ! قبلا ها یه عده ای میگفتند شماها رفتید بجنگید


که چه بشود؟ خودتان خواستید ،خودتان هم شهید شدید


آن وقتها جبهه میگرفتم و جوابشان را میدادم.


حالا خودمانیم حاجی، بینی و بین الله رفتی که چه بشود؟


رفتی که آزادی داشته باشیم؟


رفتی که عده ای مانتوهایشان روز به روز تنگ تر


و روسری هایشان روز به روز کوچکتر شود؟


رفتی که فاطمیه هم پارتی بگیرند و جشن های...


رفتی که عده ای دختر و پسر به هم که میرسند دست بدهند


و اگر ندهند به هم بگویند عقب مانده ؟


حاجی جان ؛ جای پلاکت را این روزها زنجیرهای قطور گرفته !


جای شلوار خاکی ات را شلوارهای پاره پوره و چاک چاک گرفته


 (که به زور پایشان نگهش میدارند)!


جای پیراهن ساده ی "مردانه ات" را تی شرت های مارک دار گرفته


(بعضا آب رفته اند) !


پسرانمان زیر ابرو بر میدارند ! دخترمان ابرو تیغ میزنند !


حاجی تو رفتی که خودت را پیدا کنی و خدایت را


اینها مانده اند و دارند خودشان را گم میکن



منبع:معبرآسمان

اصالت زن ...

آیا میدانید که...

آیا می دانید یک جاسوس انگلیسی به نام " مستر هَمفر" گفته:
باید زنان مسلمان را فریب داد و از زیر چادر بیرون کشید... باید جوانان را تحریک کرد تا دنبال آنان بیفتند تا در میان مسلمانان فساد رواج یابد...

همچنین یک جامعه شناس غربی به نام " فِرانتِس فانون " گفته:
استعمار حداکثر کوشش خود را بر مسئله چادر تمرکز داده است…هر چادری که دور انداخته می شود افق جدیدی را که تا آن هنگام بر استعمارگر ممنوع بود در برابر او می گشاید…پس از دیدن هر چهره بی حجابی امید های حمله ور شدن اشغالگر ده برابر می گردد…...

آیا ما زنان که باید نقطه ی امید در دل امام زمان (عج) باشیم؛ می توانیم با سهل انگاری و غفلت ؛ جاده صاف کن حملات یزیدیان زمانمان باشیم؟
بیایید با اراده ای محکم و توبه ای خالصانه و با عمل به دستورات قرآن و احادیث ائمه علیهم السلام شیاطین درونی و بیرونی را ناکام بگذاریم...

آیا می دانید بهترین راه مقابله با هجوم افکار شیطانی، اجرای سبک زندگی اسلامی در خانه و خانواده ماست؟
با تربیت قرآنی فرزندانمان ثبات قدم و حفاظت از ارزشها را می آموزند...
تصاویر زیر متعلق به " مائده " خانم ؛ میوه ی بهشتی یکی از دوستانم است که ارزشهای اسلامی را در زندگی اش اجرا کرده اند ...
مائده استاد سروندی فرشته ای است که از حالا انس عجیبی با قرآن دارد و مصرّانه پایبند حجاب است...

پرواز حاج حسین خرازی

وسط سنگر دراز کشید. از کنار پتویی که به درب سنگر آویزان بود شعاع نور خورشید به صورتش می تابید. حسین به پهلوی راست خوابید و سرش را روی کتف بدون دست قرار داد. حرف حسین به شهادت و عشق با آن کشیده شده بود:

- من در این عملیات شهید می شم.
- اگر شهید شدی اسم بچه ات را چی بگذارند؟
- مهدی...
و این حرف ها بیست ساعت قبل از پرواز بود.

برای حسین کربلای 5 و نهر جاسم پایان راه این دنیایی و آخرین وداع بود؛

با گلاب شستشویش داد

رسیدیم به کارون. ضربان قلبم شدت گرفته بود. روی پل دارخوین، یاد هشتم فروردین سال شصت افتادم که نزدیک بود حسین داخل آب غرق شود.
نگاهی به صورت خونین او کردم. دندان هایش شکسته و یک تکه استخوان سینه اش روی لباسش افتاده بود.
نمی دانستیم چکار کنیم. رفتیم طرف ساختمان تعاون، خاوت بود و کسی نفهمید. یکی از بچه ها حاجی را با گلاب شستشو داد.

وای حسین

غوغایی به پا شد. فریاد وای حسین کشته شد به آسمان می رفت. تابوت روی دست ها جابجا می شد. کم کم بر اثر فشار، تابوت شکسته شد. بسیجی ها توی سر و صورت خود می زدند.
پس از چند دقیقه تابوت از هم جدا شد و شهید در بین دست های یاران از راه مانده قرار گرفت.

قیامتی بود.

گزیده ای از کتاب «جز لبخند چیزی نگفت» نوشته سید علی بنی لوحی

zohor

جنگ نرم 000

سنگ

توی رابطه هاتون گاهی سنگ بندازید ...!

تا عمقش براتون مشخص بشه ...!

سلامتی پسرا...

همیشه وقتی از حجاب وحیا حرف میزنیم از خانم ها میگیم ...

از چادری ها میگیم....

اما امروزمیخوام بگم...

سلامتی هر پسری که ریش داره وبهش میگن پاچه بزی و خم به ابرو نمیاره...

سلامتی اونیکه پاتوقش مزار شهداس نه باشگاه کامبیز بدنساز...

سلامتی کسی که جای پرورش اندام وتزریق بازو پرورش ایمان میکنه وخودسازی...

سلامتی پسری که سَرشو خم میکنه تا سنگ فرش خیابونا ،نه رودروی ناموس مردم....

سلامتی هرچی پسره که بلوز آستین بلند میپوشه و شلوار کتوننه لباس تنگ وشلوارجاستین...

سلامتی اونی که نه مدونا میشناسه نه شکیرا والیزابت تیلور ...

دختر رویاهاشم سلنا گومز نیست...

سلامتی اون مردی که وقتی تو تاکسی میبینه دوتا خانم نشسته نمی ره وسطشون بشینه...

سلامتی اون پسری که بلده مکبر باشه و نماز اول وقتش حجته...

سلامتی اون پسری که  تظاهراتو راهپیمایی رفتنش عین نماز اول وقت میمونه براش...

سلامتی اون پسری که جای نود شب زود میخوابه تا صبح نمازش قضا نره...

سلامتی هرکی که پیشش،روبروش ،کنار دستش تو کلاس باامنیت میشینی وانگارنه انگار

کنارش دختر نشسته...

سلامتی اون پسری که بعد امتحان نمیره پیش همکلاسی های مونث وبگو بخند راه بندازه...به بهانه ی امتحان...

سلامتی اون پسری که حاضره دخترا بهش بگن مَریض و اون وا نده...

سلامتی آقا پسری که وقتی تو ماشینش صدای ضبطش وبلند میکنه نوای کربلا کربلا میاد...

سلامتی اون آقایی که ظهر تو دانشگاه پشت کفشاشو خم میکنه وآستیناش بالا وآب میچکه...

جوراباشم از جیباش آویزونه...

مهم نیست دخترای جفنگ دانشگاه مسخرش کنن مهم زود رسیدن به حسینیه اس...

سلامتی اونی که تو تابستون میره اردوی جهادی نه صفا سیتی با دوست دختراش توشمال...

سلامتی هرچی پسر مذهبی...

سلامتی هرچی بچه حزب اللهی....

سلامتی همشون صلوات...